Ontwakende vrouwen

"Wat is een gemeenschappelijke eigenschap van alle vrouwen met wie je hebt gesproken?" vroeg ik aan een vriendin die een boek met gesprekken met vrouwelijke spirituele leiders en ervaren beoefenaars uit verschillende spirituele tradities schrijft.

"Het is het zelfvertrouwen," zei ze.

"Ze zijn zelfverzekerd, in wat ze te delen hebben én in wie ze zijn.

Het is echter een bescheiden soort zelfvertrouwen, zonder arrogantie.

Er is geen behoefte om iemand te overtuigen, om gehoord te worden of zich te bewijzen.

Het is een eenvoud en authenticiteit van het hart, en vandaaruit delen en onderwijzen ze graag ."

Mijn gedachten gingen naar Tenzin Palmo, de inspirerende Tibetaanse boeddhistische non die vol passie nonnen en vrouwelijke beoefenaars bemoedigd.

In het boek over haar leven – Cave in the Snow – benadrukt Tenzin Palmo het belang van zelfvertrouwen op het spirituele pad. In een spiritueel landschap dat grotendeels wordt gedomineerd door mannelijke leiders en spirituele technieken die het best passen bij mannelijke beoefenaars, mist er voor vrouwen iets wezelijks wat ze kan helpen om dat vertrouwen te voeden: vrouwelijke spirituele rolmodellen. Rolmodellen die authentiek zijn en trouw zijn gebleven aan hun vrouwelijke aard.

We missen vrouwen die ons zoals Irina Tweedie vertellen: "Ik geloof dat wij vrouwen exact dezelfde spirituele hoogten kunnen bereiken als mannen, zolang we onze vrouwelijkheid behouden... het zit in de vrouwelijke natuur om krachtig te zijn."

Vrouwelijke rolmodellen bieden een tastbaar voorbeeld van hoe vrouwen zich volledig kunnen toewijden aan het spirituele pad en diepe realisaties kunnen bereiken.

Ze zijn belangrijk omdat ze kunnen helpen de maatschappelijke en geïnternaliseerde beperkingen te doorbreken waarmee veel vrouwen worden geconfronteerd. Duizenden jaren van mannelijke dominantie en onderdrukking van de wijsheid en kracht van het vrouwelijke in het spirituele domein verdwijnen immers niet zomaar.

Zelfs vandaag de dag onthouden veel spirituele tradities vrouwen nog steeds volledige inwijding, leiderschapsposities, toegang tot onderricht, toestemming om rituelen uit te voeren, en praktische en financiële ondersteuning. Wat is de boodschap die daar uit spreekt, zonder dat het gezegd wordt?

Daarnaast is er te weinig aandacht voor de beoefening die specifiek past bij het vrouwelijke (subtiele) lichaam en haar mind.

Dit is niet alleen vernietigend voor het spirituele zelfvertrouwen van vrouwen, maar we doen er de hele mensheid mee te kort. We hebben immers zoveel mogelijk ontwaakte, vanuit het hart levenvende mensen nodig om de koers van de geschiedenis die vandaag wordt geschreven te veranderen.

Waarom zouden we meer dan de helft van de bevolking uitsluiten?

Laten we als vrouwen niet wachten tot mannen hun harten en geesten, tempels, lineages en ashrams openen. Hoe krachtig zou het zijn als we elkaar aanmoedigen, ondersteunen en onszelf organiseren. Laten we onze eigen gemeenschappen bouwen en samenkomen met vrouwen die ons voor zijn gegaan en het vertrouwen in ons hart voeden — het vertrouwen dat diepe spirituele groei ook voor vrouwen beschikbaar is.

Twijfels over onze kwaliteiten en mogelijkheden vormen een groot obstakel op het spiritueel pad.

We moeten de wortels daarvan achterhalen en onderzoeken wat ons, in het diepst van ons wezen, tegenhoudt. We kunnnen zo in gezelschap van elkaar de weg naar een vervullend, geinspireerd en succesvolle spirituele ontwikkeling voor onszelf vrijmaken.

Laten we zichtbaar worden. In vergelijking met mannen hebben vrouwen misschien minder neiging om boeken te publiceren en ashrams of online platforms op te tuigen en daarom is onze kracht mogelijk minder zichtbaar. Maar, hoewel nu nog minder zichtbaar, als beoefenaars hebben we de aanwezigheid van gerealiseerde vrouwen wel degelijk nodig. Hun aanwezigheid daagt het diepgewortelde idee dat vrouwen minder in staat zouden zijn om volledige realisatie te bereiken en geen leiders kunnen zijn uit.

Samen kunnen vrouwen de transformatie van spirituele tratities ontstaan in patriachale systemen tot spirituele systemen die meer aansluiten bij de vrouwelijke (subtiele) vorm op gang brengen en versnellen.

Samen kunnen we het leven dat toegewijd is aan spirituele groei — een leven van natuurlijke autoriteit in plaats van opgelegde hiërarchie, een leven dat inclusief en compassie vol is – vieren.

Een leven dat meer poëtische vormen van overdracht omarmt, zoals muziek, dans, kunst en poëzie.

Om die viering in te luiden wil ik een passage uit Cave in the Snow met je delen:

"Voor mij is de bijzondere vrouwelijke kwaliteit (die natuurlijk ook veel mannen hebben) in de eerste plaats een scherpzinnigheid, een helderheid. Het snijdt erdoorheen – vooral door intellectuele verstarring. Het is heel scherp en komt meteen tot de kern. Voor mij staat het Dakini-principe voor de intuïtieve kracht. Vrouwen begrijpen het in een flits — ze zijn meestal niet geïnteresseerd in intellectuele discussies, die ze droog, kil en onaantrekkelijk vinden. Voor vrouwen is dat een lange omweg. Zij gaan via de achterdeur! Vrouwen hebben een meer praktischere benadering, minder abstract en idealistisch dan mannen. Ze willen weten: 'Wat kunnen we doen?' Ze zijn niet gefascineerd door theorieën en ideeën — ze willen het kunnen proeven en voelen," zei ze.

"Tegelijkertijd hebben vrouwen een verzorgende kant, zachtheid en tederheid. Vrouwen zijn vaak meer gericht op gevoel dan mannen, wat het makkelijker maakt om Bodhicitta te ontwikkelen. Liefdevolle vriendelijkheid zit in vrouwen ingebakken, vanwege het moederlijke instinct. Een moeder is bereid te sterven voor haar kind. Die impuls kan ontwikkeld worden richting alle wezens. Opnieuw: het gaat om gevoel, niet om intellect. Dat zijn niet alleen nuttige kwaliteiten — ze zijn essentieel."

Fijne Internationale Vrouwendag!

Note 1 : ‘Cave in the Snow’ door Vicky Mackenzie (een boek over het leven van Tenzin Palmo)

Note 2: ‘Women awaking project’ van Erica Uma Tudong